Is een bordspellenverzameling materialistisch?

Welkom op nieuw bordspellenblog Bordspelofie: een naam gekozen vanwege mijn liefde voor bordspellen en filosofie. Niet verrassend zullen bordspellen op dit blog dan ook vanuit een filosofisch perspectief behandeld worden. Of dat zinnig is, tsja dat bepalen jullie, de lezers...

Ik ben persoonlijk sterk gekant tegen het materialisme. Niet alleen vind ik dat mensen zich maar al te graag overgeven aan de consumptiemaatschappij, maar ik heb ook ervaren dat jezelf losmaken van materiële behoeften heel bevrijdend kan zijn. Aan de andere kant heb ik dit jaar wel al een hoop bordspellen gekocht (of gekregen) en de anti-materialist in mij voelt zich daar toch wel een beetje schuldig over. Maar is een bordspel bezitten wel zo materialistisch? Een bordspel is niet zo'n egoïstisch object als een pc of een boek, je kunt van een bordspel alleen genieten als je gezelschap hebt. Het is ook zeker niet zo grondstofintensief om te maken als een tv of (spel)computer: het betreft in de meeste gevallen een verzameling hout en karton en soms plastic.

Aan de andere kant zijn bordspellen wel weer een materialistische hobby als blijkt dat je er grote hoeveelheden gaat aanschaffen. Tegenwoordig zijn veel bordspellen voorzien van mooie illustraties en aan de kwaliteit van de onderdelen is voor sommigen zelfs een beetje een obsessie geworden: een populaire serie video's focust zich meer op de onderdelen van een bordspel dan op zijn spelidee. En als mensen terugkomen uit Duitsland na een geslaagde spellenbeurs in een auto die volgepakt is met spellen dan moet je je wel afvragen of bordspellen niet gelijk staan aan andere verzamelobjecten in de materialistische zin.

Maar hoewel quo koopgedrag bordspellen vrij materialistisch zijn, is het gebruik van bordspellen een "redeeming quality". Bordspellen spelen leidt tot de wens naar meer, maar dat wordt ingeperkt door het feit dat er altijd anderen nodig zijn om mee te spelen. Een ernstige verslaving aan bordspellen oplopen is moeilijk. Bordspellen zijn ook niet modieus of statusverhogend: als een goede vriend of vriendin een spel al heeft is dat juist een reden om dat spel niet aan te schaffen omdat je het al bij die persoon kunt aanschaffen en het is ook zeker niet modieus om spellen te bezitten, dat hoef ik niet uit te leggen toch? En gelukkig zijn bordspellen niet objecten om snel weer weg te gooien en extra afval mee te veroorzaken, althans niet als je ze slim inkoopt en al van tevoren hebt uitgezocht of het spel iets voor jou is.

Bordspellen verzamelen wordt dus met enige tegenzin goedgekeurd door de anti-materialist in mij. Maar goed: het mag niet de spuigaten uitlopen natuurlijk. Om af te sluiten leek het me nog leuk om te stemmen over het meest materialistische moderne bordspel. Daarbij mogen mensen hier reageren en hun stem uitbrengen van op een van de volgende genomineerden (ja we beperken ons tot de top 200 op boardgamegeek en de echte eurogames):

#1 De Kathedraal - met die prachtige houten kathedraal die opgebouwd wordt.
#2 Cyclades - met die prachtige plastic miniaturen.
#3 Cuba - mooiste bord?

Alle kritiek, vooral opbouwend, is uiteraard welkom.